Anlamadınız Değil. Anlatmadım. Belki De Anlatamadım...

"Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene, yanımda yürümüştün! aşık birisi için ne büyük nimet değil mi?"

İyiyim ben hep aynı şeyler işte uyku hapları, yalan dolan...

Tüm hafızalardan silinmek istiyorum.

dünyanın hâline bakıp, güldü geçti.

Duymaz sağır, uydur bağır~

bir kafada birden fazla düşünce

bu gece yıldızları sayarken ölmeyi düşledim

Sizce bu olaylar neden oluyor? Büyütülme şekliyle mi alakalı yoksa insanlığın içinde hep var mıydı? Bu sorun veya hastalık tüm dünyada yaşanıyor. İstismara maruz kalan kişiler hepsi yanı başımızda. Belki alt komşunuz belki en yakın arkadaşınız kim bilebilir ki. İnsanlar istismara uğruyor ve en acısı da bu daha çok küçükken başlıyor. Kızlar kardeşlerini doğuruyor. Babası veya abisi tarafından uğrayanlar var. Hiçbir şey bilmiyorlar, anlamıyorlar. O çocuk, abim/babam beni öyle seviyor diye düşünüyor. Daha 3-4 yaşlarında çocuklukları bitiyor onların. O bir saatlik- sözde bana zevk- o çocuk için bir ömür acı oluyor. Sonra büyüyorlar ve bir şeylerin farkına varıyorlar. Anlatmak istiyorlar ama korkuyorlar. Bunu anlattığı için şiddet görüyorlar. Bazıları sessiz çığlıklarıyla kendini boğuyor, bazıları dayanamayıp intihar ediyor. Bilinçlenmemiz lazım. Çocuğunuz veya kardeşiniz varsa onu bilinçlendirin. Burada suç kızın susması değil onu yapan kişinin zihniyeti.Belki bu yazı birilerine ulaşır bilmiyorum. Ama eğer bunu okuyorsan lütfen susma. Bununla yaşamak zorunda değilsin. O bunun cezasını çekmeli. Kimse inanmaz diye korkmamalısın sana inanan kişiler var. Ben sana inanıyorum. Bana her zaman yazabilirsin sana yardımcı olurum. Yanlız değilsin ve çok değerlisin. Seni seviyorum 🖤